Er zijn twee verschillende vormen van spierpijn:

1. acute spierpijn;
2. later optredende spierpijn.

Acute spierpijn

Deze vorm van spierpijn, die optreedt tijdens en direct na een training of wedstrijd, houdt waarschijnlijk verband met een naar omstandigheden te geringe doorbloeding van de actieve spieren (ischemie)

1. spierpijn treedt op tijdens samentrekkingen, waarbij de spanning die in de spier ontwikkeld wordt genoeg is om de bloedtoevoer naar de spier te blokkeren (ischemie);
2. door de toestand van ischemie kunnen stofwisselingsproducten, zoals melkzuur en kaliumionen, niet afgevoerd worden. Er ontstaat een ophoping van deze producten in het het spierweefsel waarbij pijnsensoren, die deel uitmaken van het weefsel, geprikkeld worden;
3. de pijn duurt totdat de intensiteit van de spiersamentrekkingen minder wordt of als de spier ophoudt met samentrekken, waardoor de bloedtoevoer naar het spierweefsel wordt hersteld en de opgehoopte producten van de stogwisseling weer kunnen worden afgevoerd.

Later optredende spierpijn

Acute spierpijn levert niet zoveel beschadigingen op. Wat meer problemen oplevert is de later optredende spierpijn (24 tot 48 uur).

De later optredende spierpijn ontstaat meestal na excentrische contractie (= de weerstand is groter dan de kracht die door de spier geleverd wordt, zodat de spier tijdens het samentrekken verlengd wordt). De later optredende spierpijn krijgen de meeste mensen die een lange tijd niet hebben hard gelopen en dan het hardlopen weer gaan oppakken.