Francine Linzell (40) uit Monnickendam viel het afgelopen jaar maar liefst 65 kilo af. Toch was afvallen niet de belangrijkste reden voor haar om te gaan hardlopen. „Ik wilde de kans verkleinen om een hartaanval te krijgen als ik eens een sprintje zou moeten trekken om de bus te halen.”
Ze woog 135 kilo. En de hoop dat ze nog eens in maat 38 zou passen had Linzell, echtgenote en moeder van drie kinderen, opgegeven. „Ik had al zo veel diëtistes bezocht en diëten uitgeprobeerd. Maar na elke poging kwamen de kilo’s er uiteindelijk toch weer aan.”
Nu weet ze hoe dat kwam. „Elk dieet heeft een eind, waarna je weer teruggaat naar je ”gewoonstand”. En als je standaard te veel of te slecht eet en te weinig beweegt, groei je dus weer gewoon.”
Elk jaar kwam er bij haar 2 tot 3 kilo bij. „Zo rond de 120 kilo raakte ik een soort van verdoofd. Of je nu 120 of 121 kilo weegt, maakt bij zo’n gewicht niet zo veel meer uit. Ik verzoende me met mijn afmetingen. Dit was toch nooit meer op te lossen.”
Wat ze wel erg vond, was dat mét de toename van haar gewicht, ook haar conditie achteruit was gegaan. „Ik bedacht: Als mijn gewicht elk jaar blijft groeien, houdt het over een jaar of tien op. Dan kan ik niks meer.”
