Vanaf nu hebben we ruimte op onze website voor gastbloggers. Vind jij het ook zo leuk om over hardlopen te schrijven? En wil je (sommige) verhalen van je blog delen met een groter publiek? Vul dan ons contactformulier in voor meer informatie. Hieronder onze nieuwste gastblogger, Anja Hoenselaar, met haar eerste bericht op RunningPlus. Veel lees plezier!
Ik heb iets met startnummers…Toen ik de Midwinterrun in Apeldoorn liep kwam ik er halverwege de heenreis achter dat ik mijn startnummer vergeten was. Ik ben toen omgedraaid om mijn startnummer thuis (in Arnhem) te halen, maar was daardoor een kwartier te laat bij de start. Gelukkig mocht ik nog starten, maar het parcours was al helemaal leeg! Liep ik daar, in m’n eentje, leverde veel commentaar op natuurlijk. En het meest hilarische beeld was nog wel dat ik na zo’n 5 km de bezemwagen inhaalde ?.
Een ezel stoot zich geen tweede keer…
Een tijdje daarna liep ik de halve marathon in Zwolle en had er extra goed aan gedacht mijn startnummer mee te nemen. Toen ik aankwam liet ik mijn spullen nog even in de auto om eerst wat anderen aan te moedigen bij een andere afstand. Mijn vest gaf ik aan mijn zusje die naar de finish ging, dat was handig voor als ik over de finish kwam. Ik had nog wat tijd voor mijn eigen start en was rustig aan het inlopen en liep terug naar de auto om mijn spullen te pakken. Paniekmomentje…geen autosleutel! Die zat nog in mijn vest dat ik net had afgegeven! Weer geen startnummer dus…! Maar ook geen waterrugzak en eten, dat is toch minder fijn bij zo’n afstand.
Ik twijfelde, wel of niet starten? Als je er toch bent, wil je ook lopen natuurlijk. Ik besloot het te proberen, ik kwam zonder startnummer het startvak in. En ik ben niet van het parcours gehaald. Bij elke drankpost ben ik gestopt om te drinken, maar zonder eten vind ik 21 kilometer wel net te ver.
Ali Illegali
Voor wie nog nooit in Zwolle gelopen heeft, je loopt 3 rondjes door de stad. Ik bedacht me dat 2 rondjes de beste (enige) optie zou zijn nu, maar vond het wel een beetje gênant om op mijn tempo na 2 rondjes over de finish te gaan.
Ik zag al wel een heleboel snelle mensen die met hun 3e rondje bezig waren, dus wat heb ik gedaan: ik ben een paar honderd meter voor de finish gas gaan geven, zodat ik ook (hopelijk) zo snel leek. Aan mijn startnummer konden ze toch niets zien. Ik hoorde de omroeper zeggen “en daar is al weer zo’n snelle loper die het 3e rondje er al bijna op heeft zitten” en daarmee kwam ik feestelijk over de finish ?. Het publiek wat er voor mij stond lag trouwens ook in een deuk.
Na de finish kreeg ik automatisch een medaille (weer niemand die naar mijn startnummer keek) en er stonden allerlei mensen briefjes uit te delen om te vragen of je aan andere loopjes in de omgeving mee wilde doen. Daar willen ze blijkbaar graag snelle lopers hebben, nooit geweten dat dit zo gaat na de finish als je snel bent…
Niet echt trots op deze medaille, maar het is er wel eentje met een leuk verhaal!
0 reacties