Op 10 september 2021 stond Stephanie Case aan de startlinie van een van de meest slopende ultra-afstandsraces ter wereld: TOR450. 155 uur later, met 450 afgelegde kilometers en meer dan 32.000 meter hoogteverschil achter de rug op slechts 4,5 uur slaap, veroverde Stephanie de derde plaats in het algemeen klassement. Ook verbrak ze op grootse wijze het parcoursrecord voor vrouwen door er 30 uur minder lang over te doen, en zette ze zichzelf neer als een verbluffende ultra-atlete.

Maar slechts een maand eerder veranderde Stephanie’s wereld en die van miljoenen Afghaanse vrouwen en meisjes voorgoed.

Als mensenrechtenadvocaat zet Stephanie zich al meer dan tien jaar in voor de rechten van vrouwen. In 2014 richtte ze de non-profitorganisatie ‘Free to Run’ op, die als missie heeft om vrouwen en meisjes in staat te stellen veilig en met een vrij gevoel aan buitenactiviteiten te doen.

De organisatie werkt in gebieden die getroffen zijn door conflicten, zoals Afghanistan en Irak, en gebruikt sport als een instrument voor emancipatie en onderwijs. Zo helpt Free to Run het leven van duizenden vrouwen en meisjes te veranderen.

Na vier keer eerder de TOR330 te hebben gelopen, was de TOR450 de logische volgende stap voor Stephanie, en in 2021 richtte ze haar volledige aandacht hierop. Naast haar eigen voorbereidingen voor de race werkte Stephanie achter de schermen samen met Free to Run om een door vrouwen opgezette en gerunde expeditie in Afghanistan te organiseren.

Met zowel de voorbereiding van de race als de planning van de Free to Run-expeditie in volle gang, kwam The North Face aan boord om een documentaire van het project te ondersteunen. Deze werd geleid door het DreamLens-mediaduo Carrie en Tim Highman, met als doel de missie van Free to Run in beeld te brengen en de verhalen te vertellen van vrouwen die sport inzetten om de wereld om hen heen te veranderen.

Hieronder bevinden zich Zeinab en Zahra, twee vrouwen die niet alleen de geest van Free to Run vertegenwoordigen, maar ook die van vele andere vrouwen in Afghanistan die vertrouwen hebben in onderwijs en vooruitgang.

Zeinab studeerde aan de Amerikaanse universiteit in Kabul toen ze onder de indruk raakte van twee meisjes die met Free to Run aan het trainen waren voor een ultraloopwedstrijd, en sloot zich in 2017 zelf aan bij het programma, samen met een nieuw team atleten. Ondanks het dat ze haar studie moest balanceren met een parttime baan, vond Zeinab de Free to Run-sessies van onschatbare waarde om gemotiveerd te blijven en zichzelf uit haar comfortzone te halen. Zeinab vond de kracht om niet alleen meerdere marathons te lopen, maar ook om de status quo uit aan te vechten en zo de perceptie te veranderen van wat vrouwen in haar thuisland kunnen doen.

Voor Zahra ligt onderwijs aan de basis van haar droom om het leven van vrouwen in Afghanistan te helpen verbeteren. Zahra was de eerste vrouw in haar familie die haar middelbare schoolopleiding afrondde. Ze studeerde daarna bedrijfskunde en economie aan de universiteit van Kabul en vond Free To Run op een moment dat ze op zoek was naar iets nieuws in haar leven. Hardlopen gaf haar een nieuw perspectief, bracht haar in contact met anderen en hielp haar de wereld om haar heen te verkennen.

Free to Run bood Zahra en Zeinab de mogelijkheid om niet alleen hun eigen vaardigheden te ontwikkelen, maar ook om andere Afghaanse vrouwen te steunen om hetzelfde te doen. Beiden kregen een Fulbright-beurs voor een universiteit in de Verenigde Staten en hoopten hun weg te kunnen vervolgen. Ze keken ernaar uit om naar huis terug te keren om daar positieve veranderingen tot stand te brengen.

Toen, terwijl de wereld toekeek, begonnen de Taliban de controle over het land terug te winnen, de ene provincie na de ander. Op 15 augustus viel Kabul: Stephanie en de bestuursleden van Free to Run richtten zich onmiddellijk op de evacuatie van het team uit het land.

Na bijna 10 jaar van vooruitgang, keek de organisatie samen met duizenden vrouwen en meisjes nu uit op een onzekere toekomst. Op dit moment van onzekerheid, angst en verdriet vond Stephanie haar vastberadenheid terug en wijdde ze zich toe aan haar belofte om TOR450 te voltooien. Dit deed ze niet alleen voor zichzelf, maar om vrouwen overal ter wereld te inspireren.

Ondanks de wereldschokkende gebeurtenissen gingen Carrie en Tim door met filmen  legden ze een uniek moment in de geschiedenis vast, gezien door de lens van Stephanie’s onbreekbare doorzet en sterke geloof in de kracht van de vrouwen om haar heen.

Zahra en Zeinab blijven volharden in het belang van onderwijs, sport en het onderhouden van de band met hun vaderland, ondanks de uitdagingen die hen te wachten staan. Het is een vertrouwen dat volgens Zahra de levens van anderen beter kan maken:

“Meisjes boven klas 6 mogen al meer dan acht maanden niet meer naar school sinds de Taliban de macht in Afghanistan hebben overgenomen. Dat is heel triest. Ik geloof dat onderwijs de sleutel is tot succes, en dat Afghaanse vrouwen alle recht hebben op onderwijs. Als wereldburgers moeten we collectief strijden en samen de huidige status quo in Afghanistan veranderen.”

Voor Stephanie is haar derde plaats bij de TOR450 slechts een volgende stap in haar ontwikkeling terwijl ze haar doel volgt en werkt aan nieuwe manieren voor Free to Run om zijn belangrijke werk voort te zetten.

“Werk doen in onmogelijke situaties maakt deel uit van het DNA van Free to Run – en van elke ultrarunner. We zullen vrouwelijke leiders in conflictgebieden blijven steunen bij elke stap die ze zetten.”

Ga naar www.thenorthface.com om meer te weten te komen over Free to Run en de volledige film te bekijken.